Kap koen ka!

De vlucht ging weer gesmeerd, hoewel we in Australie wel een spannende extra check kregen.
Het zweet op mijn handen werd afgenomen en er werd in mijn tas gesnuffeld, we zagen er ook wel erg
verdacht uit moet ik zeggen ;)... We hadden onze tas extra gechecked op weet ik t wat (tis toch thailand ;))
maar het was appeltje eitje in Bangkok, geen douana, niks, kon zo doorlopen. Ik zat in het vliegtuig btw voor het eerst niet naast Lautje, maar naast een gast die zich net als mijn grote broer zich o.a. met Cop15 bezighoudt! Ff gespiekt op
zijn laptop en heel wat wijzer geworden over je werk bro ;) Misschien is t wel een collega van je! (zegt CIFOR en forest day je wat? haha :p)
Bij aankomst op t vliegveld worden we door een busje opgehaald en gedropt bij n luxe hotel.
We zoeken n andere plaats op om te slapen, want voor thaise begrippen wat duur. Bangkok, zoals verwacht 1 grote chaos. Jeeps met de laadbak gevuld met mensen, rokende brommers, toeterende tuk tuks, karren vol groenten en fruit op straat, overal kramen met de gekste etenswaren, hangende was in kleine steegjes, trucks volgeladen met
zakken, monniken en heel veel goud. Op straat worden we de hele tijd aangesproken door tuk tukkers, taxi's en alle andere varianten.
Ze willen allemaal weten waar je heen gaat en zich met je bemoeien. Andere toeristen beschouwen t misschien als vriendelijk, maar ik krijg er alleen maar de kriebels van. In het voorbijgaan zie ik een oud thais mannetje ploeterend fietsen, het zweet op zijn voorhoofd en staand op zijn trappers. Er hangt een karretje achter met een dikke, pafferige toerist erin met een grote grijns op zijn gezicht. Ik kan die toerist wel schieten, heb zo een medelijden met die arme fietsende man...Het is ontzettend benauwd en de kleren plakken in no time aan je vast, we verkennen de stad en gaan voor t eerst lekker uit eten, waarbij t personeel juist weer zeer onvriendelijk was...
Op naar de floating market, buiten Bangkok. Super! Al die boten vol groenten en fruit, met name die oude vrouwtjes die nog steeds wild
staan te koken. Terwijl we rondlopen wordt er aan alle kanten eten in ons mond gepropt en natuurlijk laten we ons overhalen wat van dat
eigenaardige fruit te kopen. Na 2 uur liepen we met een tas vol raar uitziende fruitsoorten, ze waren lang niet allemaal even lekker, maar we weten ondertussen onze favorieten. Daarnaast heb ik mn eerste thaise loempia gegeten en dat om 10u s'morgens! Schat, je kan trots op me zijn (heb er btw
ondertussen al heel wat meer naar binnen gewerkt...jammie!) Die avond na de market met Christine (ontmoet in NZ en sydney) op de nachttrein naar Chiang mai. Een lange rit, maar prima geslapen in zo'n schommelwagon.
We komen rond 12u aan en verkennen de stad. Vinden t moeilijk wat we allemaal wel en niet kunnen eten. Beetje afzien hoe ons lichaam reageert op al dat eten hier. Die van Christine niet al te best, want meteen de eerste nacht ziek. Niet ideaal want gaan de dag erop een kookcursus doen. We lopen eerst die avond over de nightbazaar, wordt gek van al die prijzen, allemaal zoooo goedkoop. Zeker als je een beetje goed bent in afdingen met die rekenmachine..En dat zijn we! :) Lief lachen en brutaal zijn, haha. Je haalt er makkelijk de helft van de prijs vanaf en het scheelt n hele hoop meer te kopen bij 1 tent.
De dag erop bij de kookcursus bereiden we 6 verschillende gerechten, super leuk om te doen, maar nogal veel voorbereidingswerk. Toch kunnen jullie thuis wel een thais maaltijdje van me verwachten :). Heel de dag dus lekker onze eigen maaltjes zitten eten, dus bomvol aan t einde van de cursus, we teren er de hele avond nog op.
Terwijl ik die avond onder de panne ben bij een masseuse, zit laura vrolijk bij de manicure en pedicure. Echt ontspannend was die massage niet, maar wel goed voor de vastzittende spieren en dat waren er meer dan ik dacht, autsssj....We doen erna een drankje op een heel gezellig plein, waar kindjes met bossen rozen tot laat langs de tafeltjes gaan, zo sneu. Daarnaast verbaas ik me over het aantal mensen dat nog achter de naaimachine oid aan t werk is tot laat in de avond, zo ook op oude leeftijd. Vaak met een klein kindje op schoot. We hadden onze was die middag naar een vrouwtje gebracht die alles met de hand doet, heb ik dan zoveel respect voor. Net als de kooplui die al hun verkoopspullen met de hand maken en het dan voor een prikje (voor ons dan) verkopen. Je zou ze uit respect bijna meer geven...Wat ik opvallend vind, is dat hoe arm ze ook zijn, ze altijd lopen te zwaaien met de meest dure telefoons, wat is nou belangrijk in het leven...?
We doen een tempelronde, dus sjaaltje om de schouders en afritsbroek aan, want mag natuurlijk niet te bloot. In de avond alweer een grote markt en we kopen heel wat af...Dat wordt een pakketje naar huis sturen. Naast kleding staan er uiteraard ook weer vele etenstentjes en we stuitten op wat heerlijke sprinkhaantjes. Lau en ik proeven ze in het donker en ze smaken eigenlijk best ok. De volgende dag in t licht hebben we nog wat over en zijn we niet meer zo dapper...
Laura en Christine gaan tijgers knuffelen, ik besluit die beesten dat geknuffel van mij te besparen en wandel wat door kleine steegjes in Chiang mai. In de middag met de bus naar Pai, prima vervoer hier als je met een minivan gaat. Komen laat aan en de electriciteit blijkt te zijn uitgevallen, dus het is niet fijn zoeken naar een guesthouse. We krijgen een griezelige ruimte aangeboden van n oud ventje, maar houden t voor gezien. Vinden uiteindelijk n prima plek, hoewel het hier toch wel allemaal groezelig is. Daarnaast hebben ze er een handje van de douchekop recht boven de pleepot te hangen, alsof ze ervan uitgaan dat je al zittend op de pot een verfrissende douche neemt...
We verkennen het dorp, boeken een olifantentrek en zoeken uit hoe het beste bij de langnek tribe te komen. In de middag gaan we naar een heerlijk zwembad om het er even lekker van te nemen. We ontmoeten daar wat gasten die we de avond ervoor in de kroeg zijn tegengekomen. Het is hier een stuk moeilijker contacten te leggen, gezien je een eigen kamer hebt en je uit eten gaat ipv in de keuken in de rij staat voor het gasfornuis. Dat betekend dus veel drankjes in de bar...s'avonds gaan we naar een supergezellige tent. Alles speelt zich buiten af en bent dan ook de hele dag in de buitenlucht, tot laat. De temperatuur blijft tot in de nacht aangenaam. We zitten met een gezellig groepje rond n kampvuur, met lampionnetjes om ons heen en fijne muziek. Ik houd ontzettend van Pai, zoveel knusse, gezellige plekjes om wat te drinken.
Vroeg op, want gaan op eigen houtje naar het dorp waar de tribe woont met de ringen om de nek. We hadden al gehoord dat t aapjes kijken is, maar ja, we zijn toch toeristen en willen t wel eens zien. Om toch niet helemaal de standaard toerist uit te hangen stappen we in een locale bus die tergend langzaam de berg op kruipt. Wel leuk om tussen de locale omaatjes, opaatjes en moeders met baby's te zitten. Het is een bus, waarvan ik verwacht had alleen maar te moeten reizen in Thailand, maar het is toch al wat verder ontwikkeld als ik dacht. De toeristenbusjes zijn kleine vans met airco en rijden prima, al rijden de chauffeurs hier als idioten, maar niet teveel meekijken...
Ze weten wel op de juiste manier geld af te troggelen van toeristen, want wij betalen mooi 70 baht voor n ritje naar mae hong son en vervolgens zie ik doodleuk naast mij de locals 50 baht betalen. Ach, het is voor ons toch ook maar peanuts. Naast dit trucje hebben ze er ook een handje van bij toeristenbussen te doen alsof hij stuk is halverwege de rit, zodat ze op n nieuwe bus moeten stappen en opnieuw moeten betalen. Daarnaast zeggen ze in steden zoals bangkok dat een bepaalde toeristische attractie is gesloten (wat niet zo is), maar bieden ze je daarvoor in de plaats n leuk ritje aan door de stad naar een attractie dat wel geopend is. Ze zijn hier lekker gehaaid in ieder geval, niemand te vertrouwen...;)
Goed, terug bij die bus naar Mae hong son. Onderweg veel politiecontrole en mannetjes met geweren om hun nek. Krijg de rillingen als ze de bus in stappen met n gezicht dat niet al teveel vriendelijkheid uitstraalt. Ga spontaan bedenken of ik niet wat crimineels heb uitgehaald, waar ze misschien achter zouden kunnen komen...
Aangekomen in t dorp in verwegistan, blijkt t nog niet zo makkelijk bij die langnekken te komen en fixen we uiteindelijk n busje. Het dorp is niet eens n dorp te noemen, meer een dierentuin. Er staat letterlijk een bordje 'to the longnecks'. Echt verschrikkelijk! Wil er eigenlijk helemaal niet aan meedoen, maar nu we er toch zijn...zeker na zo een lange rit! Het is het zeker niet waard, maar toch wat sneaky foto's geschoten. Ik vond t echt schandelijk. Na een paar uurtjes weer terug met die bus, helemaal gehad aan t einde van de dag. s'avonds weer wat eten bij n gezellig tentje. We moeten hier trouwens wel goed letten op onze kleding, gezien blote knieen en schouders niet bepaald gewaardeerd worden. We hoorden van een jongen dat hij een boete had ontvangen omdat hij zijn shirt uitdeed. Het gekke is dan weer wel, dat er clubs zijn waar thaise meisjes in minirokjes staan te dansen, een grote tegenstelling.
In de ochtend een 2uur durende olifantenrit. Wauw wat is dat geweldig! Mijn blijheid nam zo nu en dan wel een beetje af omdat ik dan toch weer begon te twijfelen of die beesten niet erg slecht behandeld worden. Toch denk ik dan, die beesten zijn zo gigantisch en sterk, als ze t echt niet willen walsen ze die thaise mannetjes wel over...In het water met hem spelen was het leukst, top ervaring! :) Schat, dat wil ik in Cambodja nog wel eens doen ;). Die avond wordt ik ziek van het eten van de middag, garnalen zijn de boosdoener. Ik ben die nacht doodziek en ben meer dan blij dat Lau aan mijn zijde staat. Ze is gelukkig heel de nacht zorgzaam voor me :). De volgende ochtend stond op de planning te vertrekken met de bus terug naar Chiangmai, maar we verplaatsen de rit naar later in de middag. Lig heel de dag wat buiten op n bankje, het nadeel van reizen, altijd dat uitchecken..:s. De busrit is dodelijk, al te blij dat we er zijn na 3u kronkelweg en slaap 14 uur. Lau meet die avond Dave van Amerika! :D ( 1 van de toerleiders van trekamerica)
Die dag voel ik me gelukkig beter, hoewel ik bij het zien van de thaise menu kaart al bijna onpasselijk wordt. Het eten waar ik eergister nog zo weg van was, staat me nu totaal tegen. We ontmoeten Dave die dag nogmaals en stappen s'middags alweer op de bus. We moeten n beetje voortmaken, want willen ook nog naar de eilanden. We beseffen dat n maand voor Thailand toch echt te kort is, we hadden nog zoveel meer op de planning staan. We arriveren in Sukhothai laat in de avond na een rit van 5uur. We pakken daar weer n andere variant op een tuktuk naar een guesthouse en wordt die nacht volledig lek geprikt...
We huren s'morgens een scootertje om wat rond te cruisen in het historical park in Sukhothai, jeeeeh! Leuk! Het valt reuze mee links te rijden en de drukte is te doen, Lau lekker achterop, haartjes in de wind, top! Het historical park is mooi met de ruines en de boeddha's, er worden weer heel wat fotootjes geklikt... We besluiten die avond de bus te pakken naar Kanchanaburi om 22.30u. Heel de nacht in de bus en overstappen in Bangkok om 05.00u in de ochtend. Half slaapdronken lopen we daar rond in de chaos met onze tassen, slaapzakken en overige rotzooi. Het wermeld van de mensen, er is overal markt met schreeuwende marktlui en bussen rijden je bijna omver. We worden voor tickets van het kastje naar de muur gestuurd en het doet me opeens sterk denken aan n aflevering van 'peking express' waarbij de deelnemers steeds geirriteerder ronddwalen. Het Engels van de Thai is ongelofelijk slecht, ze verstaan geen woord, dus vind dan maar eens het loket en ook nog eens de juiste bus. Een uurtje later zitten we dan toch in de bus, weliswaar de verkeerde....Dat wordt n uur later weer overstappen. Aangekomen in Kanchanaburi zitten we er best doorheen en ploffen even neer op de stoep. We zitten nog geen twee tellen om bij te komen en te kijken waar we heen willen om te slapen of er staat al weer een ventje ongeduldig in het thais te brabbelen voor n tuk tuk. Waar we heen willen. Zucht... We pakken dus die tuktuk, wat een fiets blijkt te zijn (ik heb dus niks gezegd over die dikke toerist,hoewel wij WEL medelijden hadden met die trappende man en m een fooitje hebben gegeven ;)) naar het mooiste guesthouse tot nu toe! Een bungalow op de river kwai, prachtig! We verkennen de stad een beetje en boeken wat trips voor morgen en overmorgen. Daarnaast hebben we vandaag een vlucht geboekt naar Phuket op de 21e! Voor t laatste weekje nog even genieten op het eiland Ko Phi Phi! :D
Nog ruim een week met Lau en dan komt mijn schat naar Bangkok! :D Ik schrijf jullie tegen die tijd wel weer bij!
Hoe is het daar in het besneeuwde Nederland met iedereen?! Nog steeds aan het genieten van het witte landschap of nu wel een beetje gehad met die kou!?! Ik hoop weer wat van jullie te horen!
Veel liefs en een kus van mij...